Daan

donderdag 13 februari 2014

Zorgen

Natuurlijk maak ik me weleens zorgen, nou ja weleens. Ik probeer me niet iedere dag zorgen te maken, want dan zou ik gillend gek worden. Maar het zou makkelijk kunnen hoor, iedere dag zorgen hebben. Ik denk ook wel dat ze er iedere dag zijn. Zo heb je zorgen, wat je 's morgens aan moet trekken. Ja hoor, ik heb die zorgen nog steeds. Of zorgen hoe je je kinderen toch op tijd op school krijgt, terwijl ze niet vooruit te branden zijn. Er zijn zorgen over hoe je die dag je tijd het beste in kunt delen, omdat er eigenlijk gewoonweg teveel dingen zijn die je nog wil doen. Of zorgen over wat je die avond gaat eten, zonder dat er een (of meerdere) kinderen zitten te zeuren dat ze het niet lusten. Over het algemeen zijn dit zorgen waarop ik zo een antwoord kan geven. Namelijk, een broek en een trui,dan maar een keer geen haren netjes in de plooi, prioriteiten stellen en de rest komt de volgende dag wel weer,friet of pannenkoeken....Zo simpel is het eigenlijk.

Maar er zijn natuurlijk ook andere zorgen, zorgen waar ik geen grip op heb. Zorgen rond Daan. Ook hierin zijn er verschillende zorgen. Waar gaat hij later wonen? Wanneer gaat hij daar wonen? Hoe moet het als wij niet meer voor hem kunnen zorgen? Hoe zal het aflopen met het pgb en de zorg die wij daarmee inkopen? Waar zal hij later gaan werken? Hoe zal hij zich verder ontwikkelen? Wat zal zijn uiteindelijke 'niveau' worden? Dit zijn allemaal zorgen waar ik weinig tot geen grip op heb. En eigenlijk zijn het ook 'ver weg' zorgen, waar ik me zo min mogelijk druk om probeer te maken. Het duurt nog zo lang voor we ons daar echt zorgen om moeten gaan maken, alhoewel de tijd voorbij vliegt en het zover is, voor we het weten.

Op dit moment concentreer ik me op de dichtbij zorgen. Hoe krijgen we hem aan normaal eten? Hoe bieden we hem de duidelijkheid die hij vraagt? Hoe gaat hij leren zindelijk te worden? Wat kunnen we hem bieden, zodat hij zelfstandig kan spelen? Welke sport is voor hem geschikt. zodat hij ook wat lichaamsbeweging krijgt? Hoe gaan we zijn weekenden invullen?  Gelukkig krijgen we hierbij hulp van allerlei therapeuten, deskundige en andere lieve mensen die met ons mee denken. Zo kan het dus gebeuren dat ik kan zeggen, dat op dit moment voor Daan alles eigenlijk wel redelijk goed verloopt en dat we doel voor doel gaan aanpakken. Zo gaat hij inmiddels iedere woensdagmiddag paardrijden en hij gaat om de week naar een zorgboerderij. Nu zijn we bezig om een fotobord te maken, waarop hij de dag kan overzien. En zo pakken we zorg voor zorg aan.Dat is toch alweer een zorg minder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten