Daan

maandag 13 mei 2013

Jan Taminiau

Alweer een paar weken terug was het dan zover. We kregen een nieuwe koning en koningin. Ook wij zaten voor de televisie om te kijken naar het bijzondere moment. Ik voelde me zelfs trots en was wat emotioneel, vanwege het bijzondere moment. Iedereen riep over de prachtige blauwe jurk van Maxima en de ontwerper, Jan Taminau, kreeg volop lof en complimenten. Ook haar avondjurk was een ontwerp van zijn hand. Hij had gewoon twee jurken gemaakt voor de nieuwe koningin. Hoe trots kun je dan zijn?

Het duurde even voor alles begon te rollen. Maar na wat speurwerk op google viel het kwartje dan toch. Toen ook nog een oud-klasgenootje me aansprak en er hetzelfde over dacht, wist ik het zeker. Deze Jan Taminiau was DE Jan die ooit bij ons in de klas zat. Hij zat achter me met de engelse les en ik kan me nog zo goed herinneren hoe zijn stem toen klonk. Gelukkig dat hij nu toch wat duidelijker en minder door zijn neus praatte.

Eigenlijk ben ik best wel trots dat hij het zover heeft weten te schoppen. Zo ontzettend knap en wat zul je je dan supergoed voelen. Tegelijkertijd roept het ook veel vragen op en zorgt het voor de nodige stof tot nadenken. Wat heb ik eigenlijk bereikt in die afgelopen jaren? Ben ik geworden wie ik wilde worden? Heb ik mijn droomleven gekregen? Wat zou ik eigenlijk nog meer willen? Wat is zijn drijfveer en motivatie geweest? Hoe zou het zijn gelopen als? Zou ik het weer hetzelfde doen als ik opnieuw voor die keuzes stond?

Allemaal vragen waar eigenlijk geen duidelijk antwoord op te geven valt. Het leven loopt zoals het loopt. Het komt zoals het komt. Op sommige dingen heb je wel grip, andere dingen gaan nu eenmaal anders dan wat je ervan had verwacht. Natuurlijk zou ik dingen anders doen, misschien zou ik een andere opleiding hebben gekozen. Misschien was ik wel op wereldreis gegaan. Of was ik in het buitenland gaan wonen. Allemaal spannende en avontuurlijke dingen beleven. In ieder geval zou het anders zijn gegaan, denk ik.

Maar eigenlijk is dat natuurlijk geen eerlijk vergelijk. Ik heb nu de nodige levenservaring opgedaan waardoor ik andere keuzes zou maken. Dat denk ik tenminste, want als ik eerlijk ben, dan zou ik weer voor hetzelfde kiezen. Namelijk mijn eigen vertrouwde leven, dat past bij mij zoals ik ben. Zorgzaam, enthousiast, een tikkeltje gestructureerd en vooral met een groot hart voor mensen en dieren. Nee, ik zou niet willen ruilen met Jan, geef mij mijn bijzondere gezin maar. Dat maakt mij al meer dan bijzonder genoeg.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten