Vroeger, toen je poep nog met een lange 'oe' schreef, toen ik nog een klein meisje was. Een klein Claudiaatje. Toen had ik altijd een speciale wens. Ik zal vast nog wel meer speciale wensen hebben gehad, maar deze is me altijd bij gebleven. Ik wilde als kind graag in de toekomst kunnen kijken.
Wat had ik toen graag een bol gehad om in te kijken en te kunnen zien wat me te wachten stond. Zo leek het me wel makkelijk om te weten of ik rijk zou worden, misschien wel een prinses. Of ik zou trouwen met een prins misschien en wanneer de bruiloft plaats zou vinden, hoe mijn huis eruit zou zien en waar ik zou gaan wonen. Hoeveel kinderen ik zou krijgen. En ook niet onbelangrijk of het jongens of meisjes zouden worden. Verder leek het me ook wel handig om te weten wanneer ik dood zou gaan, dan zou ik er in ieder geval voor kunnen zorgen dat wat ik wilde doen, ik allemaal had gedaan. Het leek me vooral erg handig. Stel dat er iemand zou inbreken in ons huis, dan kon de politie alvast binnen gaan staan, konden ze de dief meteen meenemen, dat had ik dan mooi in mijn glazen bol kunnen zien. Zo was ik altijd goed voorbereid en zou ik nooit voor verrassingen komen te staan.
Het is maar goed dat ik nooit een glazen bol heb gekregen van mijn ouders. Ze hadden hem vast terug moeten brengen met de mededeling dat hij stuk was.Dat de bol niet werkte zoals ik had gedacht dat hij zou werken. Dat ik een hele andere toekomst zag, dan die ik eigenlijk voor ogen had. Waarschijnlijk had het oude vrouwtje dan gezegd dat de garantietijd al ver verstreken was, als ze dat oude vrouwtje nog hadden kunnen vinden, want een kermis trekt nu eenmaal verder.
Ik ben blij dat ik niet in de toekomst heb kunnen kijken, het is maar goed dat je niet weet wat je te wachten staat. Je stapt er zo het meest blanco in en moet er zelf de kleur aan geven. Je moet roeien met de riemen die je hebt, er zelf iets van maken. Levenslessen heb je nodig in je leven, ze maken je tot de persoon die je bent. Het leert je iets over jezelf. Je houdt er mooie herinneringen aan over, maar ook herinneringen die je ver weg stopt en het liefst wil vergeten. En ondanks dat er dingen zijn die je anders had willen doen, zijn deze levenslessen wel van belang. Het geeft je leven jus, het gevoel dat je leeft en dat niks vanzelf aan komt waaien. Dat je er zelf iets van moet maken.
Als ik in de toekomst kon kijken, had ik niet alleen het geluk, de fijne momenten en het verdere verloop van mijn leven geweten. Ik kon ook al het verdriet zien en voelen, van alle verdrietige momenten die nog zouden komen. Ik had de zorgen van de toekomst nu ook al geweten en me daar ook weer zorgen over moeten maken. Ik zou dingen zien, die ik helemaal nog niet zou willen zien. Ik had de druk gevoeld om alles uit het leven te moeten halen, voordat mijn tijd van gaan was gekomen. En die tijd die komt toch altijd te vroeg, zelfs als je het van te voren zou weten. Ik ben blij dat ik niet in de toekomst heb kunnen kijken, dan had ik misschien wel andere keuzes gemaakt, maar was ik nu niet geworden wie ik ben. Had ik nu niet bereikt, wat ik nu heb bereikt en had ik dit alles moeten missen. Daar kan ik me niks bij voorstellen, dit hoort gewoon bij mij. De mooie momenten, maar ook de zwaardere periodes.
Als kind, denk je natuurlijk ook alleen maar aan de mooie momenten van het leven. Je denkt dan niet aan een leven met zorgen, verdriet en zware momenten. Ik denk dat ik eigenlijk op zoek was naar een 'leuke-dingen-uit-de-toekomst-glazen-bol'. Maar die waren vast helemaal uitverkocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten