Het is woensdagmiddag. Daan heeft vandaag een half dagje school en komt zo thuis.Sindskort heeft hij er een gewoonte van gemaakt om niet meer te willen slapen nadat hij thuis is gebracht. Hij heeft die slaap vaak wel nodig, want anders is hij om 17 uur niet meer te corrigeren en stierlijk vervelend. Op zich voor Daan niet zo lastig, maar voor mij wel erg vermoeiend. Ik voel me niet zo fit en heb geen zin in een moppermiddag, dus met enige dwang, leg ik hem in bed. Wonder boven wonder is het meteen stil en enigsinds verbaasd loop ik de trap af. Wachtend tot zijn protest komt, maar dat blijft uit.
De meiden liggen ook nog op een oor, Gijs is spelen bij een vriendje en zo heb ik ineens een uurtje niks te doen. Zomaar wat tijd voor mezelf. Heerlijk! Ik check de mail, snuffel wat op het net en blader de reclamefolders door. Dan hoor ik van boven ineens het gegil van Daan. Aan de manier van gillen, hoor ik dat hij niet heeft geslapen. Hij is aan het spelen. De meiden zijn inmiddels ook wakker en ik loop naar boven. Als ik zijn deur open doe, doe ik hem van schrik meteen weer dicht. Wat ik zie, is een wit wolkenparadijs. Witte vlokken liggen overal. Op bed, in de gordijnen en op de grond. Daan loopt er met een brede grijns doorheen. In eerste instantie denk ik dat hij een knuffel kapot heeft gemaakt, maar als hij demonstratief voor me komt staan, zie ik het. Zijn luier is helemaal kapot gescheurd, uitgepluist en hangt half over zijn onderbroek en half er in. Gatverpiellekes....wat een zooi!
Ik neem Daan mee naar de badkamer en ontdoe hem van zijn onderbroek en luier, wat daar dan nog van over is.Helaas zit het me weer niet mee, er zit namelijk poep in zijn luier. Terwijl ik terug loop om de billendoekjes te pakken, bedenk ik me dat dat dan een geluk bij een ongeluk is en hij niet ook nog zijn hele kamer heeft volgesmeerd. Ik heb het nog niet gedacht of ik zie de megadrol aan zijn billen hangen. Door het gedrentel van Daan, valt ie op de grond en nog voor ik heb kunnen roepen dat hij stil moet blijven staan, stapt hij vol in zijn megadrol. En loopt er ook nog, helemaal in een deuk van het lachen, rondjes mee door de badkamer. Nondepietjes, ook dat nog! Soms zit het mee en soms zit het echt tegen. Tja, dat krijg je dan als je nog zo graag een uurtje rust wil tussen de middag. De energie die ik in dat uurtje heb opgedaan, is meteen goed besteed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten