Ken je dat? Dat het lijkt alsof je van een afstandje naar jezelf kijkt? Zo nu en dan heb ik daar ook weleens last van. Last inderdaad, want vaak zie ik mezelf als ik mezelf helemaal niet wil zien. Als ik sta te gillen tegen de kinderen dat ze niet zo moeten gillen. Dat ik weer loop te zeuren over de rotzooi die ze hebben gemaakt. Als ik weer eens zuchtend de was weg sta te vouwen en ze hoor ruzieën over een onbenullig iets. Als ik loop te mopperen tegen manlief, terwijl hij zich van geen kwaad bewust is, maar toevallig de pineut is omdat ik me af moet reageren. Dat zijn nou niet bepaald de momenten waarop ik graag naar mezelf kijk.
Ik zie mezelf liever als ik met de kinderen wakker lig te worden in ons grote bed of als ik gezellig een onderonsje heb met Juul. Of samen met Gijs een spelletje doe. Of met Pleun een boekje lees. En het allerliefste zie ik mezelf met een engelengeduld voor Daan. Dat ik er geen problemen mee heb om alles twintig keer te herhalen, om meteen zijn programma af te werken, om me in te leven in zijn denkwijze en zijn wereldje. Ik merk dat Daan stiekum aan steeds meer van ons vraagt. Waarom kan ik op mijn werk wel dit geduld opbrengen en reageer ik thuis af en toe net iets te heftig en fel? Waarom voel ik me dan opeens zo'n slechte moeder en wat zullen de kinderen wel niet van me denken op die momenten.
Vaak is het ook wel te verklaren. Minimale nachtrust, die ook nog eens twee of misschien wel drie keer is onderbroken door een van de kinderen. Druk met werken en dus druk in mijn hoofd. Veel willen doen, weinig gedaan en daardoor juist alles snel,snel af willen raffelen, waardoor het eigenlijk maar half is gebeurd en niet zoals ik wil. Meestal kan ik het voor mezelf ook wel ombuigen, ik ben tenslotte ook maar een mens. Ik ben niet perfect, er zijn ergere dingen en we maken een nieuwe start. Positief benaderen, positief denken en we komen een heel eind. Adem in en adem uit en de rust komt langzaamaan weer terug. Ik tel tot 100 en misschien tel ik ook nog wel even door tot 1000. Jammer genoeg wordt ik onderbroken....'mamaaaa, wéééééh!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten