Daan

dinsdag 3 juni 2014

Bootcamp

Alweer een tijd geleden, we zaten nog in de wintertijd, liep ik met onze hond door het park. Het was al wat aan het schemeren en ik liep eigenlijk gedachteloos door het park. Thelma liep rondom me heen en besnuffelde ieder grassprietje nauwkeurig. Ineens zag ik een groepje mensen staan. Ik was eigenlijk meteen alert. Hangjongeren? Wat doen die nu toch midden in een park? Verderop was een bankje waarop ze konden hangen, dus waarom hingen ze dan op het het grasveld rond? Ik besloot er met een grote boog omheen te lopen. Vooral ook omdat Thelma iedereen die op twee benen loopt enthousiast gaat begroeten. 

Ineens ging de hele groep plat op het gras liggen. Nu was mijn aandacht weer gewekt. Wat deden ze nou weer? Doordat het schemerig was, kon ik het niet zo goed zien. En ik vertikte het om dichterbij te komen. Uiteindelijk besloot ik maar om de groep te laten voor wat het was en wandelde stevig door met Thelma achter me aan. 

Ik had de grote ronde gelopen en besloot langs de speeltuin terug te lopen. Tot mijn verbazing stond diezelfde groep hangjongeren ineens bij de speeltuin. Gelukkig waren hier lantaarnpalen en ik zag ineens de overeenkomst tussen de verschillende personen. Ze hadden allemaal sportkleren aan. En ze zullen ongetwijfeld ook enorme rode hoofden hebben gehad, maar door de donkerte werd dat gecamoufleerd. Een persoon bleef staan toen de groep zich voorover boog en een of andere rek en strekoefening te doen. Dat was vast de drill instructor. Jawel hoor, ik had het goed geraden. De persoon begon te tellen en ter aanmoediging ook te roepen. En ondertussen werd er flink gepuft en gekreund. 

Eigenlijk moest ik wel heel erg lachen. Maar dat kwam meer omdat ik mezelf bij de bootcamp visualiseerde. Want zo heet dat wat die mensen daar buiten in het donker aan het doen waren.
Maar ik en een bootcamp? Zouden die mensen zo'n zweetband met ingebouwde zaklamp hebben? Daar heb ik eigenlijk niet opgelet. Dan kun je in ieder geval wel zien waar je gaat liggen. Al die muggen die op je zweetlucht afkomen of houden muggen daar niet van? En dan de andere kriebelige insectenbeestjes nog, die per ongeluk (of expres?) in je sporttop zijn gekropen. Brrr..Of je verstapt jezelf in een of ander konijnhol of molshoop. Om maar niet te spreken van al het bekijks wat je trekt van mensen die hun hond uitlaten. Of van de hangjongeren die een bankje verderop zijn neergestreken. Nu was het nog donker, maar in de zomer val je toch wel heel erg op.

Ik vind het al heel knap dat ik, ogenschijnlijk kalm, in mijn sportkleding de kinderen naar school breng. Tenslotte is sporten heel gezond, houd ik mezelf dan maar voor. Maar om mezelf dan in een park uit te gaan sloven voor een publiek dat zich ook, weliswaar onder andere omstandigheden, in het park bevindt. Dat gaat me net iets te ver. Als ik lekker in de buitenlucht sportief bezig wil zijn, dan wandel ik wel op een hoger tempo met onze hond. Of ga ik met al onze kinderen tegelijkertijd fietsen. Dat is pas een lichamelijke (en geestelijke) inspanning. In ieder geval hoef ik dan geen hondenpoep uit mijn haar te wassen, omdat ik mijn zweetband met ingebouwde zaklamp was vergeten en dus op de verkeerde plek in het gras ben gaan liggen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten