Kroon

Eigenlijk was het erg snel gebeurd. Ik zat in de auto, probeerde naar de radio te luisteren terwijl er op de achterbank een stevige welles-nietes discussie gaande was. Achteloos kauwde ik op een kauwgompje. Ineens knarste mijn kiezen op iets hards. Wat was dat nou? Vrijwel meteen voelde ik het gapende gat in mijn kies. Ai!! Mijn vulling was afgebroken. Nou ja, afgebroken...hij was er in zijn geheel uit gekomen. Gatverdegatver.....als er iets is waar ik niet van houd, dan is het de tandarts wel. Niet omdat het zo'n vervelende man is, hij is namelijk altijd erg vrolijk gestemd. Hij loopt fluitend door zijn praktijk. Hij wel! Nee, ik ben als de dood voor de tandarts en ik kan het nog net opbrengen om mijn mond open te doen. Zelfs een televisie in het plafond kan mij niet afleiden.

Dit gat was echter zo'n groot zwart gat, dat ik bang was dat alles er in zou verdwijnen. Mijn buik knorde van de honger en jawel, na het eten van een boterham, kon ik aan de slag met peuteren. Ik besloot toch maar even te bellen voor een afspraak.Zo gauw ze mijn naam horen buiten de half jaarlijkse controles om, weten ze in de praktijk dat het serieus is, dus kon ik de volgende ochtend meteen terecht.

Dus daar ging ik met knikkende knieën. De conclusie was de conclusie die ik zelf ook al had bedacht. Mijn kies was compleet hol en dusdanig afgebroken dat er eigenlijk alleen nog maar een tijdelijke noodvulling in kon, totdat deze weer af zou breken en het nog meer onherstelbaar zou zijn. Of ze konden een kroon plaatsen. Daar was ik al bang voor, want mijn lieve tandarts had me daar al meerdere malen op geattendeerd. Mijn motto is echter 'zolang het geen pijn doet, hoeft er niks te gebeuren.' Nou, wat moest dat moest dan maar. Een kroon!

Toen vroeg ik naar de kosten. Ook niet onbelangrijk bij de tandarts. Gelukkig lag ik nog in de stoel, zodat ik daar naar adem happend bij kon komen. Schrikbarend duur wat zo'n ding kost. Heb ik toch het verkeerde beroep gekozen, nondepietjes! Zo'n zonde van dat geld. Er zijn heel veel andere dingen te bedenken voor dat bedrag. Dingen die iedereen kan zien, die je kan delen met andere. Dingen waarvan mensen zeggen 'hee, heb je nieuwe kleren?' of 'hebben jullie een nieuwe tuinset?' of we kunnen er een weekendje van weggaan, met het gehele gezin. Er zal niks opzitten dan tegen alle bekende die ik zie en spreek, mijn mond wagenwijd open te doen, om ze mijn nieuwe kroon te laten zien. Helaas zal het niet eens opvallen, want mijn tandarts heeft hem mooi in dezelfde kleur van mijn andere tanden ontworpen. Niks geen gouden kroon, nee gewoon zo'n witgele kleur. Er zit niet eens een diamantje in.

Dus mensen, vanaf morgen ben ik gekroond. Dat betekent de rode loper uit als ik langskom, ik mag mijn auto voortaan een koets noemen, ik woon in een paleis, met mijn lakeien. En mijn bloed is voortaan blauw. Het is maar dat jullie het weten....ik leef voortaan op stand!