Inmiddels zijn we ook weer een paar weken verder na het beruchte telefoontje met het zorgkantoor. Nadat ik, intens verdrietig en boos, huilend naar Bart had gebeld, die zich overigens het apezuur schrok, heeft Bart het verder overgenomen. Boos heeft hij naar het betreffende zorgkantoor gebeld en naar hun adres gevraagd. Hij zou de papieren de volgende dag persoonlijk zelf af komen geven en niet weggaan voor alles geregeld was. Tja, daar moest de mevrouw van het zorgkantoor wel even van slikken. 'Dit is wel een erg ongebruikelijke manier, meneer.' Aangezien bij jullie niks op de normale manier verloopt, zal het wel op deze ongebruikelijke manier moeten, aldus het commentaar van Bart. En zo gezegd, zo gedaan.En als Bart ergens mee klaar is,dan is hij er ook klaar mee. Dus mensen van het zorgkantoor 'maak je borst maar nat!'.
De volgende dag ging Bart met de benodigde papieren, waaronder dus een nieuw geopende rekening bij de RABO-bank, op visite bij het zorgkantoor. Hij heeft zich netjes voorgesteld en zijn verhaal gedaan en vervolgens sloot hij af met de legendarische woorden 'ik heb de rest van de dag alle tijd, dus ik weet niet tot hoe laat u doorwerkt..' Ik zag hem er toe in staat zich vast te ketenen aan haar tafel, maar gelukkig had hij geen hangsloten bij zich. Het werkte echter wel, want na een hele tijd, kwam dan toch eindelijk het papiertje met daarop de goedkeuring, de bevestiging waarop we zolang hebben gewacht, zo vaak om hebben gezeurd, alles was nu in een middagje geregeld. De week daarop zou het toekenningsbewijs worden gestuurd en daarin zou staan wanneer we het geld mochten ontvangen.
Natuurlijk zou het zorgkantoor geen zorgkantoor zijn als er WEER iets misging. Neuspeuteren en grote teen spelen zullen ze vast erg goed kunnen, maar de belangrijke zaken regelen.....ik weet niet welke diploma's je daarvoor nodig hebt, omdaar te kunnen werken, maar ik denk dat je er met zegeltjes voor kunt sparen. In ieder geval zou er dus twee keer geld gestort gaan worden, maar jammer genoeg was ze dat niet gelukt. Een keer ging het goed, de tweede keer waren ze 'vergeten'.
Nog steeds had ik er niet genoeg van geleerd en belde ze eens op. 'Ja, dat klopt' zei de meneer aan de andere kant van de telefoon. Het tweede bedrag staat in de planning voor volgende week. 'Is dat niet een beetje aan de late kant?' vroeg ik, 'het scheelt zo'n beetje tien dagen.' 'Tja, zei de meneer weer, dat zijn richtdatums, rond die datum wordt er gestort.' Deze keer was ik wel adrem genoeg en vroeg hem 'of het dan ook geen probleem was als ik mijn verantwoordingsformulier wat later zou sturen, dat was dan mijn richtdatum. Helaas wist hij daarop geen antwoord...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten