Pictobord

Sinds enkele weken zijn we gestart met een pictobord voor Daan. En tegelijkertijd hebben we er ook maar een voor zijn zusje Juul gemaakt. En we hadden het wekelijkse planbord ook nog, waar Gijs en Pleun op kijken. Dus nu hebben we drie planborden hier in huis. Beter als zo heel veel, zeg maar. Het pictobord van Daan en Juul is een overzicht van de dag en moet dus voor iedere dag opnieuw worden opgehangen. Mijn collega verwoordde het in een keer goed 'het lijkt wel een mini-Amarant.' Jammer genoeg komt dat toch best wel in de buurt op deze manier.

In overleg met de therapeuten van Juul hebben we besloten dat een pictobord voor haar meer duidelijkheid zal geven over het verloop van de dag. Voor Juul is het erg belangrijk om te kunnen zien wat er die dag gaat gebeuren en in welke volgorde. Het geeft haar rust en bovendien ziet ze dat ze eerst moet aankleden voordat ze haar haren gaat kammen. Ik kan de picto 'op je kamer spelen' ophangen, zonder dat we vooraf een strijd en discussie hebben dat ze daar geen zin in heeft. Het hangt op het pictobord en en dat is heilig. Iedere morgen rent ze dan ook naar de keuken om te kijken wat er ophangt.

Ook voor Daan was het de bedoeling dat het meer duidelijkheid zou brengen. Met name de weekenden en vakanties zijn voor hem erg onduidelijk, want de structuur van school valt weg. Daan heeft een ander nodig die hem vertelt wat hij gaat doen. Hij komt zelf niet tot spel en als hij geen programma krijgt aangeboden, vervalt hij in eetgedrag en vraagt dus een hele dag om eten. Dat is dan zijn enige houvast, maar ja dat zou ook betekenen dat we om 11 uur 's morgens al aan het avondeten zitten, aangezien de tijd tussen maaltijden normaal wordt opgevuld door activiteiten en die zijn er nu dus niet. 

Een planbord dus voor meneer. Na de nodige gesprekken met school en therapeuten, een aantal avonden achter de pc, het nodige lamineer-en knipwerk en de zoektocht naar zelfklevend klittenband, hangt zijn planbord dan eindelijk en kunnen we ermee gaan werken. Braaf hang ik iedere avond alle picto's op beide borden op. Dat lijkt makkelijker dan dat het is, maar ik moet de avond van te voren al bepalen wat er voor activiteiten de volgende dag plaats gaan vinden. Als ze naar school gaan is het vrijwel iedere dag hetzelfde, maar de weekenden en vakanties worden lastiger. Ik wil eigenlijk die vastigheid helemaal niet, juist die relaxte sfeer en niks moeten is zo fijn in een vakantie. Helaas heb ik twee kinderen die zonder die vastigheid gaan kwallen en vervelen, omdat ze de structuur zo missen....dus bedenk ik iedere avond maar wat we de volgende dag toch weer op dat bord kunnen hangen. Daar komt dan ook nog bij dat Daan maar erg beperkt is wat betreft zijn interesses. Treintje spelen,televisie kijken, buiten spelen, filmpjes kijken van achtbanen op de laptop en dan houdt het wel ver op. 

De eerste dagen moest Daan erg wennen en wij ook. Steeds als hij iets komt vragen aan ons, moeten we hem verwijzen naar zijn planbord. Als hij komt vragen om een koek, moeten we niet op de automatische piloot zeggen dat het goed is, maar we moeten hem op zijn planbord laten kijken. Daar hangt geen koek op dat moment, maar een treintje. 'Nee, ik wil koek' is zijn reactie. Waarop wij weer moeten reageren dat die picto nog niet aan de beurt is. Als een activiteit klaar is, moeten we zorgen dat hij de picto eraf haalt en in het 'klaar' doosje doet. Op zich een erg goed systeem, duidelijk ook. Alleen het in trainen kost de nodige moeite. Nu dus maar hopen dat het kwartje snel valt en hij uit zichzelf gaat kijken op zijn bord. Tot die tijd zullen we hem dus steeds opnieuw moeten attenderen op het planbord en hopen dat het kwartje snel gaat vallen bij hem.