Ik word blij van....

Ik word blij van onze zoon van acht die, uit zichzelf, nog even komt knuffelen. Ik word blij van mijn man die onverwachts vroeger thuis is uit zijn werk. Van onze  kleinste dochter die lekker duimend tegen me aan hangt of van onze andere dochter die samen met onze oudste zoon 'vadertje en moedertje' speelt. Ik word blij van onze zorgenzoon, als hij op het plekje, in ons bed, naast hem klopt en zo vraagt of ik nog even met hem 'tievie' wil kijken. Ik word blij van mijn pas gedweilde vloer, ook al is dat maar voor tien minuten. Van onze babypoesjes die innig verstrengeld liggen te slapen, van een volle koelkast met allemaal lekkere dingen. Ik word blij van de bloemen in onze tuin die zo mooi in bloei staan. Ik word blij van een ochtendje geen stress, want het is weekend en niks moet. Van samen een legohuis bouwen met onze oudste zoon of van een avondje samen met mijn allerliefste op de bank, lekkere toastjes erbij. Ik word blij van onze hond, die altijd blij is om ons te zien en zich, oud en bejaard als hij is, uit zijn mand laten vallen om me kwispelend te begroeten. Ik word blij van alle kleding fris en gestreken in de kast, van onverwachte avondjes weg georganiseerd door manlief, van een mooie bos bloemen. Van weer een klusje afgerond in huis. Ik word blij van het zien van mijn gezin en voel me trots. Een gevoel van geluk en rijkdom overvalt me. Ik neem mezelf voor om vaker aan al deze, voor andere waarschijnlijk onbelangrijke dingen, te denken. Weet je wat, ik schrijf ze op en iedere keer als er dan weer iets op mijn pad komt, wat tegenvalt of wat me een vervelend of verdrietig gevoel geeft, dan lees ik ze nog eens door. Het verzacht het verdriet, neemt de frustratie wat weg en zorgt voor een glimlach op mijn gezicht. Een warm gevoel van binnen. Uiteindelijk zijn dit de dingen die tellen in het leven, de dingen die echt belangrijk zijn, alleen worden ze soms wat overschaduwd. Het zijn uiteindelijk de kleine dingen die het hem doen, zoals men zegt, alleen vergeet je dat zo makkelijk en zo vaak. Dit zijn de echte geluksmomentjes en zij geven me dat enige warme, kriebelende gevoel in mijn buik. Zij zorgen ervoor dat ik weer kan lachen en dat ik tegenslagen te boven kom. Je moet er niet te hard naar zoeken, ze komen spontaan en vaak op momenten dat je ze niet verwacht. Maar juist daarom zijn ze zo fijn en mooi. Ik koester ze en denk er aan terug op momenten dat het koud en kil is. Het geeft me de kracht om weer door te gaan en daar word ik weer blij van.