Daan

zaterdag 24 december 2016

Nieuwe schoenen


Gisteren mocht Daan zijn nieuwe schoenen komen passen. Niet zomaar schoenen uit een schoenenwinkel. Nee, speciaal op maat gemaakte schoenen voor Daan zijn rare voeten. Orthopedische schoenen noemen ze dat met een sjiek woord. Maar eigenlijk zijn het gewoon schoenen welke passend zijn gemaakt voor Daan zijn super smalle voetjes, met van die gekrulde kleine teentjes. Doe er ook nog een snufje platvoet bij en je snapt waarom Daan speciale schoenen nodig heeft.

Al sinds zijn eerste paar speciale schoenen komen we bij Paul en zijn team. Zij kennen Daan en ons dus al heel wat jaartjes. En we zijn er nog steeds welkom en mogen er nog steeds graag komen. Maar gisteren was het dus de dag waarop Daan zijn allereerste paar orthopedische schoenen op mocht gaan halen. Nadat we al een paar keer eerder waren geweest om zijn voeten te laten gipsen voor de vorm, de mal op maat hebben laten maken, waren nu de schoenen dan echt klaar.

Voor degene die niet weten waar Adams Orthopedische Schoentechnieken zit, even een korte uitleg. Dit bedrijf zit in het centrum van Tilburg. Aan een straat van waaruit je een mooi uitzicht hebt op de Tilburgse kermis. Daan is een groot fan van de tilburgse kermis. Al is het alleen om te kijken, want hij durft nergens in. Afgelopen zomer waren we weer bij Adams en toen was het toevallig ook kermis. Wat een feest was dat, want de Super Booster stond bijna bij hen voor het raam. Sindsdien vraagt Daan iedere keer of het misschien wel kermis is. En wil hij altijd een door het raam kijken. Lekker met zijn handen en neus er tegen aan, zodat daarna de raam weer opnieuw gezeemd moet worden, maar Daan mag dat. De Tilburgse kermis is er echter alleen maar in de zomer, dus het was iedere keer een kleine teleurstelling dat er geen kermis was.

Zo ook kwam gisteren dus ook de vraag of er misschien wel kermis was. En of hij even mocht kijken.  Maar als er kermis is, is Daan alleen maar bezig met de kermis en kun je alles aan hem vragen, maar je schiet er eigenlijk niks mee op. Toevallig was ik ’s morgens langs een plein gereden waar ze dit jaar voor het eerst een winterkermis hebben opgebouwd. Dit plein was echter vanuit Adams niet te zien. Maar voor de zekerheid checkte ik toch eerst even het uitzicht vanuit de etalage. Ik zag geen kermis, naar mijn idee kon Daan door het raam kijken en konden we de schoenen passen. Helaas Daan, zei ik nog, er is geen kermis. Die komt alleen als het heel warm is.

Tot mijn verbazing begon Daan te stuiteren van blijdschap. Joehoe, riep hij, ik zie de kermis. Ik zie grote palen van de kermis. Paul en ik keken elkaar verbaasd aan en checkten beide het uitzicht. En inderdaad er was een grote paal te zien. Nee joh Daan, dat is een hijskraan zei ik. Maar Daan liet zich niet zomaar afschepen. Ik zie nog een paal, zei hij. En warempel er stonden toch echt twee palen. Ik probeerde het nog een keer door te zeggen dat er daar heel veel gebouwd werd en dat ze daarom twee hijskranen hadden neergezet. Het leek te werken, want Daan leek zijn focus weer op de nieuwe schoenen te kunnen richten. Maar op dat moment werd de bal afgeschoten. Zo’n bal waarvan twee palen de elastiek op spanning zetten en dan een bal de lucht in schieten. Om alles compleet te maken zette de draaimolen, welke tot die tijd niet opgevallen was, zijn lampjes aan en begon te draaien.

Daan stuiterde alle kanten op. Joehoe, het is kermis. Mag ik in de draaimolen? Mag ik? Mag ik? En waar is de Booster/ En de autootjes? Mag ik in de draaimolen?

Paul zette de stoel voor de raam, deed zijn schoenen aan. Maar Daan had er al geen oog meer voor. Het is kermis, joepie! Vind je je schoenen mooi, vroeg Paul aan Daan. Zonder zijn blik van het raam af te wenden, beaamde Daan dat hij het mooie schoenen vond. Ook op de vraag of ze lekker zaten, kwam een bevestigend antwoord. Met meteen daarop de vraag of we naar de kermis konden? En of hij in de draaimolen mocht.

Er was niks meer met Daan te beginnen, zijn focus lag alleen nog maar op de draaimolen en de kermis die er toch echt was. Er zat niks anders op dan ’s middags een rondje langs de kermis te rijden en wat betreft zijn schoenen, die hebben we meegenomen en over een paar weken gaan we nog een keer terug. Mocht het dan nog kermis zijn, dan hopen we natuurlijk dat Paul zijn ramen geblindeerd heeft….

Geen opmerkingen:

Een reactie posten