Nog maar enkele
weken en dan breekt in sommige delen van het land de gekste tijd van het jaar
weer aan. Carnaval! Iedereen duikt onder in een wereld van verkleedpartijen,
serpentines, hossen en springen en hoempapa muziek. Het lijkt wel of gedurende
deze dagen de wereld voor de carnavalsvierders even stil staat. Sommige winkels
zijn gesloten, mensen lopen overal verkleed rond en zo kan het dus gebeuren dat
in de rij bij de kassa achter een man met een ongeschoren baard in een of
andere piratenoutfit staat. Want niet alleen de kinderen lopen deze 5 dagen
verkleed rond….
Jaren geleden had
ik een fanatieke carnavalsvierder als lieftallige man. De wagens werden
meegebouwd, iedere week was er vanaf de 11e van de 11e
wel ergens een of ander carnavalsfeestje te vieren en zo kon het gebeuren dat
we eind januari verkleed in de bioscoop zaten. Het was onze allereerste date en
we zouden naderhand nog naar een verbroederingsfeest gaan. Nog nooit van
gehoord, maar ik ging deeply in love graag mee. Maar om nou eind januari
verkleed in de bioscoop te gaan zitten. Dus besloot ik alleen het bovenstuk van
mijn pak aan te trekken, dit zat onder mijn jas en als ik die in het donker uit
zou doen en voor het einde van de film weer aan zou doen, zou niemand er iets
van zien. Helaas dacht mijn man daar anders over. Toen ik bij hem aankwam,
stapte hij in vol ornaat berkleed naar buiten, compleet met gekke muts, waar je
echt niet om heen kon kijken. De liefde zat diep, want ik ben trouw naast hem
gaan zitten in de bioscoop. Weliswaar wat weggedoken in de stoel en de kraag
van mijn jas hoog opgetrokken, maar ik zat naast hem.
Een aantal jaren
later kregen we Daan. Ons bijzondere mannetje welke niet van al die vreemde
dingen hield. De drumband bij de intocht van Sinterklaas, Zwarte Piet himself,
de cliniclowns, carnavalsmuziek, mensen die verkleed waren, de hoempapa muziek.
Alles was voor hem teveel. Hij raakte compleet overstuur en de paniek was in
zijn ogen te lezen. Dus al die jaren meden wij het carnavalsleven. Tot er
ineens een omslag kwam bij Daan. Vraag me niet waardoor, maar Daan is helemaal
fan van alle carnavalskrakers. Hij zingt en danst de hele kamer rond. Vraagt om
carnavalsnummertjes en zingt ze uit volle borst mee. Verkleden is leuk, zolang
hij zijn K3- jurk aan mag en hij hoeft het woord carnaval maar te horen en
meneer stuitert door huis. Dus dit jaar hebben we besloten om weer eens
carnaval te gaan vieren. Nu maar hopen dat meneer het net zo leuk vindt als de
liedjes die we thuis draaien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten